Gefascineerd heb ik gekeken naar het programma De top 600.Er wordt vaak vanuit gegaan dat deze jongens uit een lagere sociale economische klasse komen, terwijl de eerste 3 jongens die op de lijst kwamen uit Amsterdam Oud Zuid kwamen volgens onderzoek van Frans Schalkwijk,gewetens specialist en neuro analyticus
Ook komt er een moeder aan het woord die wanhopig was omdat er geen problematiek in het gezin was en haar zoon toch de lastigste casus uit het Gooi werd genoemd. Deze moeder voelt schaamte en werd er op aangekeken dat haar zoon is ontspoort.
Klik hier om de aflevering terug te kijken
*Steven Levitt en Stephen Dubner zijn auteurs van het boek Freakonomics.
Uit hun onderzoek komt naar voren dat omgevingsfactoren vaak niet op kunnen tegen de aangeboren eigenschappen.
Een voorbeeld
Een kind dat vroeg leert praten doet dat misschien niet doordat zijn ouders urenlang met systeemkaartjes in de weer zijn geweest maar doordat hij door zijn genen voorbestemd is om zich de taal vroeg eigen te maken. Sommige deskundige beweren nu dat leeftijdgenootjes ,de leerkrachten en de leefgemeenschap een grotere rol spelen in de vorming van het kind dan voorheen werd aangenomen.
Anderen menen dat wat ouders zijn -hun opvoeding,hun inkomen,hun leeftijd,hun intelligentie, hun leesgedrag- veel belangrijker is voor wat er van hun kind terechtkomt,dan wat ouders doen.
*Hun reactie; In dit opzicht lijkt een overbezorgde ouder erg op een politieke kandidaat die meent dat de verkiezingen gewonnen wordt met geld,terwijl in feite al het geld van de wereld een kandidaat niet de overwinning bezorgd als de kiezer hem niet ziet zitten.
*Hun conclusie; Het is onjuist te denken dat alles wat je als ouder doet een onwisbaar spoor,in positieve of negatieve zin,bij je kinderen achter laat,ook niet in de eerste jaren.Ouders zijn natuurlijk enorm belangrijk,maar de kans van slagen hangt voor een kind niet voor 99% van de ouder af.
Volgens een oude marketing wet heeft de helft van alle reclame effect;echter welke helft,is onbekend. Tot op zekere hoogte geldt hetzelfde voor het opvoeden. De vraag is wat we met deze kennis aan moeten.
Je kunt haar gebruiken als motief om je voor elk detail in het leven en ontwikkeling van je kind druk te maken,want je weet maar nooit.Of je kunt je ontspannen in de wetenschap dat de momenten waarop je kind niet wordt gestimuleerd of met aandacht wordt verwend,ja zelfs momenten van verveling een natuurlijk onderdeel zijn van het opgroeien.En dat al je energie richten op zo vlug mogelijk de volgende mijlpaal halen vaak verknoeide tijd is,die niet eens ongevaarlijk is.
Wil je meer weten over hun visies over zaken?
In de link hieronder vindt je de podcast van Freakonomics.
