Ken je Dragons Den?
Dat is een BBC programma waarin ondernemers hun uitvinding aan vijf investeerders laten zien.
We waren bij het vorige blog gebleven bij de vraag of elektronisch speelgoed nu wel of niet goed is voor de ontwikkeling van kinderen. Je kunt het vorige blog terugvinden in deze link.
(Deze blogreeks is gebaseerd en geïnspireerd door het boek Slow Kids van Carl Honoré)
Een mooi voorbeeld van deze twee deling is een aflevering van Dragons Den.
Twee mensen met ieder een andere kijk op speelgoed.
De eerste is de jonge uitvinder ,Imran Hakim. Hij wil zijn iTeddy promoten, een teddybeer met een persoonlijke media player in zijn borst. Daarmee kunnen verhalen, strips en online computerlessen gedownload worden. ’Ouders willen hun kinderen een voorsprong in de breinrace geven’.
Maar Dragon Den Duncan Bannatyne trekt hierover stevig van leer;’Verhaaltjes voor het slapen gaan is het werk van papa-ik wil niet door een teddy vervangen worden. Ik hoop dat het met deze handel niks wordt’
Naast Imran Hakim staat 60 jarige Dave Pateman, hij is timmerman en keukenontwerper van beroep. Hij is een lowtech-David die het opneemt tegen de hightech-Goliath van de speelgoed industrie.
Het begon als een reactie op de aanblik van zijn twee kleinkinderen, vijf en negen jaar des tijds, die aan hun GameBoy vastgeklonken zaten.’ Ze zaten voortdurend op de knoppen te drukken zegt Dave. En anders mopperen dat ze zich verveelde’. Op een zomerse namiddag zat de hele familie in de tuin toen de twee jongentjes begonnen te klagen dat dat er niets te doen was.
Dave kreeg de geest en ging naar de garage op zoek naar iets wat hen bezig kon houden. En kwam terug met een buis en versleten tennisbal. Hij zette de buis rechtop en daagde iedereen uit, de bal erin te mikken. Dat bleek moeilijker -en leuker-te zijn dan het klinkt. Na twee uur was hele de familie met veel lachen en dollen nog steeds bezig met de bal in de buis te krijgen. Bij het volgende bezoek, twee weken daarna, vroegen de kleinzoons weer naar het spelletje met die bal.’ Ik had er helemaal niet meer aan gedacht maar de jongens wel en dat heeft me aan het denken gezet, aldus Dave.
Het doet me denken aan dat je een camping heb uitgezocht compleet met animatieteam, zwemparadijs en bingo en kinderen het liefst stenen versjouwen om een dam te bouwen in het nabij gelegen riviertje.
Maar dat terzijde ,hoe het afliep
Na enig marktonderzoek besloot hij van zijn geïmproviseerde spel een verhandelbaar speelgoed te maken .Hij maakte een aantal tekeningen en vloog naar China, op zoek naar een fabrikant. Het resultaat is Frog in the Hole, voor bijna tien pond; een buis van degelijk weerbestendig kunststof en met twee zachte rubberballen met kikkerfiguurtjes.
Het schijnt verslavend te zijn. Het is zo eenvoudig-een bal in een opening te mikken-maar kinderen zijn er gek op. Het principe kent een heus kampioenschap!
