Met spel leren wat winnen en verliezen is
We waren gebleven bij: net als bij proefwerkcijfers op school, kan nadruk op statische overzichtjes de prioriteiten in de sport verdraaien.
Carl Honoré zegt hierover:
Daarmee is het niet gezegd dat bijhouden van punten of statistiekjes altijd verkeerd is. Wedstrijden kunnen voor kinderen spannend zijn en hen tot beter spel aan zetten; ze leren er ook mee verliezen en winnen. Maar als het eindresultaat alles overheersend is ,als steeds gevraagd wordt ‘Heb je gewonnen?’ dan worden andere zaken verdrongen.
Teveel competitie dwingt kinderen tot hun sterkte uit te buiten zodat ze niet werken aan hun zwakke kanten(of leerpunten).De programma’s van de sportbonden zijn dermate gevuld dat er nauwelijks nog tijd is om de elementaire zaken te trainen. In de overtuiging dat wat voor de profs goed is ook goed is voor onze kinderen, laten we ze los op grote velden voor volwassenen waarin ze minder tijd hebben om een bal of puck te raken en meer tijd om indruk op ons te maken.
Bob Bigelow heeft het boek Just let the kids play geschreven en zelf in de NBA gespeeld. Hij zegt:
‘Wat heeft de werkwijze van topsporters tussen de 19 en 34 jaar nu van doen met het trainen van 8 jarige kinderen? Dat is zo iets als algebra op basisscholen onderwijzen-je moet eerst door een aantal niveau heen voordat ze zover zijn. Zo ook in de sport. Je moet het kalm aan doen, hen als kinderen behandelen en niet als mini profs.
Net als op school kan creativiteit gehinderd worden door het voortdurend benadrukken van winnen en top prestaties leveren. In het kinderspel bestaan geen fouten, enkel verschillende manieren om iets uit te proberen. Zodra volwassenen er zich mee gaan bemoeien is er een goede en een foute manier.
Kinderen zullen in het bijzijn van hun trainers of ouders die hen steeds op score borden en onnodige risico wijzen ,niet vlug een opstapje zoals Ronaldo op het voetbalveld uitproberen.
Als je wint heb je vrienden
Rijen dik
Echte vrienden
Als je wint
Nooit meer eenzaam
Zolang je wint
