#kortelontjes #competitiedrang #collegegeld #presatiedruk
Ik had vorig blog geschreven dat er niet alleen slecht nieuws is, toch nog een beetje meer context en kom ik later in deze blog terug op onderzoeken en resultaten.
Carl Honore beschrijft:
Sport in georganiseerd team verband kan geweldig zijn voor kinderen, ze blijven af van de Xbox en andere verleidingen, ze krijgen lichamelijke beweging en ze leren waardevolle dingen over teamwork ,discipline en winnen of verliezen. Met individuele les kun je beter leren gooien, vangen, slaan en andere technieken.
Beter voor de motoriek dus..
Alleen…
Het probleem is dat veel ouders en trainers doordraven. Op het jaarlijkse Internationale Youth Sport Congres is het beteugelen van losgeslagen ouders inmiddels een vast onderwerp geworden.
Overal ter wereld kom je vaders en moeders tegen die ten behoeve van hun kinderen trainers afblaffen over de teamsamenstelling, de tactiek en de training .In tv programma’s over universiteit sport worden zelfs woedende telefoontjes van ouders afgehandeld die willen weten waarom hun zoon op de vleugel speelt en niet op het middenveld ,of waarom hun dochter nog steeds niet aanvoerder van het volleybalteam is.
“Iedere keer als mijn secretaresse zegt dat er een ouder aan de lijn is, zakt de moed in mijn schoenen. Ik weet dat ik de wind van voren krijg omdat ik niet begrijp dat hun kind de nieuwe Michael Jordan is’ aldus een trainer op een Amerikaanse universiteit.
Veel ouders vormen aan de zijlijn een gevaar. Scholen klagen over ouders die de sportdag bederven door hun kinderen bij het zaklopen en het eierlopen schreeuwend aan te moedigen. Overal worden kinderen door hun ouders gehekeld omdat ze een bal lieten vallen, mis schoten of een pass verknoeien.
Douglas Abram doceert rechten aan de Universiteit van Missouri en hij is lange tijd jeugdtrainer ijshockey geweest. Om het probleem onder de aandacht te brengen stuurt hij dagelijks via email een bulletin rond met artikelen uit kranten en tijdschriften over de ergste gevallen van ouderlijk wangedrag.
Recht hebben op..
*Houd het woord rechten even vast, dat is belangrijk onderdeel wat de reden van agressie is.
Voorbeelden van gevallen zijn:
- (UK)In Engelse dorp Churchdown moest de politie er aan te pas komen als na het laatste fluitsignaal van een rugbywedstrijd voor 16- jarige twintig ouders beginnen te vechten.
- (VS)In North Carolina wordt een moeder voorgoed geweerd van de basketbal wedstrijden voor de jeugd, nadat ze iemand van de organisatie te lijf was gegaan en diens gezicht en nek had open gekrabd.
- (VS)In Philadelphia richt een vader een pistool op een rugbytrainer omdat volgens hem zijn zoon niet genoeg speeltijd krijgt.
- (UK)In Edinburgh in Schotland is het wangedrag van het publiek zo erg geworden dat er in de afdelingen van het jeugdvoetbal niet genoeg scheidsrechters meer zijn.
De dreiging van overijverige ouders is zo groot dat sommige scheidsrechters in de jeugdafdelingen met het mobieltje het veld op gaan om bij eventuele aanval hulp te kunnen in te roepen ;andere scheidsrechters eisen een bewakingsdienst om hen na de wedstijd uitgeleide te doen.
#kortelontjes #competitiedrang #college geld #presatiedruk
Misschien doordat de competitiedrang door sport nog erger wordt aan gewakkerd dan door school prestaties of door andere soorten buitenschoolse activiteiten.
Of misschien willen sommige wanhopige ouders dat hun kinderen een sportbeurs in de wacht slepen zodat het college geld betaald wordt.
Een van de onderliggende redenen is echter dat te veel mensen leven voor de sportprestatie van hun kinderen. Het volstaat niet meer dat een kind plezier in het spel heeft ;het moet een topatleet zijn die prijzen wint en in de krant komt.
Ah! Dit ligt er dus onder
En dan was er nog de reden van rechten, recht hebben op.
“Veel ouders zijn gaan verwachten dat hun kinderen de ideale sportervaring kunnen opdoen. Er heerst een mentaliteit van er recht op hebben .Veel ouders behandelen hun kinderen als gebruiksvoorwerp en investering. Ze vinden dat ze recht hebben op speeltijd, op een beurs en op status. Het is een wedstrijd in opvoeden die op kinderen wordt uitgeleefd”
“Met andere woorden, het gaat bij jeugdsport niet meer om de kinderen .Het gaat om de volwassene”
Aldus Diane Wiese-Bjornstal, hoogleraar in de sportpsychologie
Nou lijkt het mij super interessant om het hier eens met een sportpsycholoog over te hebben.